Julianna Margulies była brana pod uwagę do roli Kate Croy.
Ewan McGregor był brany pod uwagę do roli Mertona Denshera.
Film kręcono w Londynie, Stevenage, Luton, Cobham, Shepperton i Brentford (Anglia, Wielka Brytania) oraz w Wenecji (Włochy).
Na potrzeby produkcji zrekonstruowano w studiach filmowych Shepperton autentyczną londyńską stację metra z przełomu wieków, wykorzystaną w początkowej scenie filmu. Nowo zainstalowany system kolei ma symbolizować nadejście XX wieku.
Iain Softley nadał ukazanym w filmie miastom znaczenie metaforyczne. Londyn stał się symbolem europejskiego bogactwa, tradycji i dobrego tonu, Wenecja zaś metaforą piękna, dekadencji i przemijania. Reżyser twierdzi, że filmowa Wenecja jest "wieczna, a jednocześnie ginie", "przypomina Marrakesz w latach 60-tych - zmysłowe miasto, które ludzie odwiedzali poszukując siebie."
Niektóre sceny były kręcone w tych samych miejscach, gdzie Henry James pisał "The Wings of The Dove". Palazzo, które Milly wynajmuje w Wenecji, to ten sam pałac, w którym gościł James na przełomie wieków. Palazzo Leporelli usytuowany jest o krok od Wielkiego Kanału, a dostać się do niego można przez bramę wodną. Dom ten należał do amerykańskiej rodziny Curtis, bostońskich intelektualistów, którzy podejmowali tutaj od XIX wieku malarzy, poetów, pisarzy i amerykańskich obywateli na obczyźnie. James spędził tam wiele miesięcy i wzorował się na tym domu opisując Palazzo Milly. Potomkowie rodziny Curtis nadal mieszkający w Palazzo zaproponowali twórcom filmu wykorzystanie terenu posiadłości, jak również wyposażenia domu do celów filmu. Co ciekawe niektóre przedmioty pamiętały czasy, kiedy dom odwiedzany był przez Jamesa.
Okres zdjęciowy trwał od 3 czerwca do 23 sierpnia 1996 roku.